ثریا: بازیکنان در مسابقه جوکر، نتایج سرکوب کردن غریزه خندیدن را به نمایش می‌گذارند تا جایی که متوجه می‌شویم چگونه نادیده گرفتن هیجان خنده و بی‌توجهی به آن در لحظه مناسب، منجر به ظهور خشم و عصبانیت در افراد می‌شود. گزیدن لب، بیرون زدن رگ های گردن، اخم کردن و … که بارها از بازیگران این برنامه سر می‌زند، از نتایج سرکوب خنده است. همچنین تضادهایی در رفتارشان دیده می‌شود که هیچ وقت به صورت آگاهانه از خود نشان نمی‌دادند. در طول برنامه متوجه می‌شویم وقتی برای یکی از غرایزشان که خنده بوده مجبور به سرکوب می‌شوند، کم‌کم رابطه هایی مثل همدلی، صمیمیت و شور و شوق کم رنگ می شود و حتی افراد آگاهانه به هم نگاه هم نمی‌کردند.
به گزارش ثریا:
تماشای اتفاقات خنده‌دار و نخندیدن، کار ساده‌ای نیست. این موضوع، دستمایه ساخت مسابقه جوکر در شبکه نمایش خانگی شده که مورد استقبال کاربران هم قرار گرفته است. در این برنامه از هنرمندان خواسته شده به مدت ۶ ساعت در هر نقشی که می‌خواهند بازی کنند، هرچه می‌خواهند بگویند و هر رفتار و احساسی که دارند بروز دهند ولی قانون بازی یکی از مهم‌ترین غریزه‌های انسانی را که خنده است در تمام لحظات، ممنوع کرده است. زینب سادات ابن‌الرضا، کارشناس ارشد روان شناسی در یادداشتی در خراسان به نقد و تحلیل این برنامه پرداخته که در ادامه می خوانید.
بازیکنان در مسابقه جوکر ، نتایج سرکوب کردن غریزه خندیدن را به نمایش می‌گذارند تا جایی که متوجه می‌شویم چگونه نادیده گرفتن هیجان خنده و بی‌توجهی به آن در لحظه مناسب، منجر به ظهور خشم و عصبانیت در افراد می‌شود. گزیدن لب، بیرون زدن رگ های گردن، اخم کردن و … که بارها از بازیگران این برنامه سر می‌زند، از نتایج سرکوب خنده است. همچنین تضادهایی در رفتارشان دیده می‌شود که هیچ وقت به صورت آگاهانه از خود نشان نمی‌دادند. در طول برنامه متوجه می‌شویم وقتی برای یکی از غرایزشان که خنده بوده مجبور به سرکوب می‌شوند، کم‌کم رابطه هایی مثل همدلی، صمیمیت و شور و شوق کم رنگ می شود و حتی افراد آگاهانه به هم نگاه هم نمی‌کردند.
در مجموع یکی از آسیب هایی که افراد در طول زندگی تجربه می‌کنند، نادیده گرفتن و مدیریت نکردن غریزه‌های ذاتی است که این مسئله مستلزم آموزش است. خنده را باید مانند همه غریزه‌های دیگر جدی گرفت.
جلوگیری از خنده و همچنین وضع قانون برای آن تناقضات رفتاری زیادی ایجاد می‌کند. همان طور که در مسابقه جوکر دیدیم حتی به تحریف و جابه جایی در کلمات منجر شد و توانایی افراد در صحبت هم، کاهش قابل توجهی داشت.
توصیه سیامک انصاری درباره مسابقه جوکر
سیامک انصاری مجری مسابقه جوکر در بعضی بخش‌های برنامه جوکر به افراد توصیه می‌کند که این بازی را به صورت خانوادگی انجام دهند. از منظر روان شناسی بازی‌ها تاثیر بسیار زیادی در روان و تربیت افراد دارد. یکی از مزیت های قابل توجه آن گذراندن ساعاتی در کنار خانواده است.
همچنین باعث تقویت قوه استدلال و بهبود خوش خلقی و اعتماد به نفس در اعضای خانواده می‌شود. مسابقه جوکر ، تمرین خوبی است که افراد بتوانند در این بازی به نقاط ضعف و قوت خود بپردازند و روی شیوه بروز هیجانات خود تمرکز بیشتری داشته باشند.
بعد از دیدن این مسابقه جوکر و انجام این بازی، باید سعی کنیم یاد بگیریم در کنار رسیدن به لحظات خوش در زندگی، بدانیم غرایز مسری هستند و در بقیه افراد خانواده اثرگذار؛ پس تشویق کنیم یکدیگر را به خندیدن زیرا نه تنها رابطه‌ها را اثربخش‌تر بلکه حال اعضای خانواده را هم بهتر می‌کند.
تماشای اتفاقات خنده‌دار و نخندیدن، کار ساده‌ای نیست. این موضوع، دستمایه ساخت مسابقه جوکر در شبکه نمایش خانگی شده که مورد استقبال کاربران هم قرار گرفته است. در این برنامه از هنرمندان خواسته شده به مدت ۶ ساعت در هر نقشی که می‌خواهند بازی کنند، هرچه می‌خواهند بگویند و هر رفتار و احساسی که دارند بروز دهند ولی قانون بازی یکی از مهم‌ترین غریزه‌های انسانی را که خنده است در تمام لحظات، ممنوع کرده است. زینب سادات ابن‌الرضا، کارشناس ارشد روان شناسی در یادداشتی در خراسان به نقد و تحلیل این برنامه پرداخته که در ادامه می خوانید.
بازیکنان در مسابقه جوکر ، نتایج سرکوب کردن غریزه خندیدن را به نمایش می‌گذارند تا جایی که متوجه می‌شویم چگونه نادیده گرفتن هیجان خنده و بی‌توجهی به آن در لحظه مناسب، منجر به ظهور خشم و عصبانیت در افراد می‌شود. گزیدن لب، بیرون زدن رگ های گردن، اخم کردن و … که بارها از بازیگران این برنامه سر می‌زند، از نتایج سرکوب خنده است. همچنین تضادهایی در رفتارشان دیده می‌شود که هیچ وقت به صورت آگاهانه از خود نشان نمی‌دادند. در طول برنامه متوجه می‌شویم وقتی برای یکی از غرایزشان که خنده بوده مجبور به سرکوب می‌شوند، کم‌کم رابطه هایی مثل همدلی، صمیمیت و شور و شوق کم رنگ می شود و حتی افراد آگاهانه به هم نگاه هم نمی‌کردند.
در مجموع یکی از آسیب هایی که افراد در طول زندگی تجربه می‌کنند، نادیده گرفتن و مدیریت نکردن غریزه‌های ذاتی است که این مسئله مستلزم آموزش است. خنده را باید مانند همه غریزه‌های دیگر جدی گرفت.
جلوگیری از خنده و همچنین وضع قانون برای آن تناقضات رفتاری زیادی ایجاد می‌کند. همان طور که در مسابقه جوکر دیدیم حتی به تحریف و جابه جایی در کلمات منجر شد و توانایی افراد در صحبت هم، کاهش قابل توجهی داشت.
توصیه سیامک انصاری درباره مسابقه جوکر
سیامک انصاری مجری مسابقه جوکر در بعضی بخش‌های برنامه جوکر به افراد توصیه می‌کند که این بازی را به صورت خانوادگی انجام دهند. از منظر روان شناسی بازی‌ها تاثیر بسیار زیادی در روان و تربیت افراد دارد. یکی از مزیت های قابل توجه آن گذراندن ساعاتی در کنار خانواده است.
همچنین باعث تقویت قوه استدلال و بهبود خوش خلقی و اعتماد به نفس در اعضای خانواده می‌شود. مسابقه جوکر ، تمرین خوبی است که افراد بتوانند در این بازی به نقاط ضعف و قوت خود بپردازند و روی شیوه بروز هیجانات خود تمرکز بیشتری داشته باشند.
بعد از دیدن این مسابقه جوکر و انجام این بازی، باید سعی کنیم یاد بگیریم در کنار رسیدن به لحظات خوش در زندگی، بدانیم غرایز مسری هستند و در بقیه افراد خانواده اثرگذار؛ پس تشویق کنیم یکدیگر را به خندیدن زیرا نه تنها رابطه‌ها را اثربخش‌تر بلکه حال اعضای خانواده را هم بهتر می‌کند.
.jpg)
0 دیدگاه